Denkkracht
Ik schrijf dit blog met veel spierpijn in de benen vanwege een grote inspanning die ik afgelopen zondag heb geleverd. Gemiddeld train ik zo’n 4 a 5 keer per week, omdat ik het lekker vind om in beweging te zijn en voel hoe goed het is voor mijn lichaam en geest. Of zoals Erik Scherder (o.a. hoogleraar neuropsychologie aan de VU) het zo mooi zegt; door te bewegen word je niet alleen fitter, maar ook nog eens een heel stuk slimmer. Ik, en met mij zo’n 40% van de Nederlandse bevolking, doe wat dat betreft wekelijks goede zaken wat betreft mijn denkkracht. Hardlopen, racefietsen, schaatsen, fitness, ik wissel het graag af. Maar eens in de zoveel tijd heb ik een uitdaging nodig waarmee ik de grenzen van m’n kunnen kan verleggen.
De uitdaging
Sinds het voorjaar ben ik veel in het Vondelpark te vinden waar ik spierversterkende oefeningen afwissel met hardlopen. En dat laatste ging zo lekker dat ik in juni besloot om nog één keer een scherpe tijd op de marathon te zetten. Op 16 september zou mijn solo race tegen de klok plaatsvinden, op de dag dat wereldtopper Kipchoge een nieuw wereldrecord op de marathon zou gaan lopen in Berlijn. Hij zou er uiteindelijk 2.01.39 over doen. Wat een waanzinnige tijd is dat zeg! Ik ging voor een tijd onder de 3uur en 10 minuten. Om verkeer te vermijden en voldoende voeding bij de hand te hebben viel m’n keuze op de atletiekbaan bij voetbalvereniging Arsenal, achter het Olympisch Stadion. 105 ronden en een beetje had ik nodig om op de 400 meter baan 42.195 km af te leggen. Een tikje crazy is het wel, zoveel rondes alleen op de baan, maar het deerde me niet. Ik liep een race tegen klok.
Surprise
Mijn vrouw en kinderen zouden me de laatste 15 km komen aanmoedigen, dus ik was compleet verrast toen er plots veel vrienden, familie, neefjes en nichten kwamen om me te supporten. De kids renden soms stukken mee en leidde me af met vragen als ‘wat ben je aan het doen papa’? . En ik zal je eerlijk toegeven dat ik mezelf die vraag ook een paar keer heb gesteld. Terwijl ik doorliep, gingen zij vrolijk verder met voetballen, hockeyen en rennen over de atletiekbaan. Naast de baan werd ondertussen ontspannen gekletst en koffiegedronken. Toen ik het na 35 km echt zwaar begon te krijgen was daar ineens de ervaren hardloper en looptrainer Erik. Hij zou zelf gaan trainen op de baan en bood me aan mee te lopen en te helpen met positieve coaching. En dat wierp z’n vruchten af. Mooi om verbroedering in de sport zo te mogen ervaren in de vorm van de onbaatzuchtige steun van een liefhebber.
Een structurele verplichting
Nu raad ik echt niet iedereen aan om een marathon te lopen, want het is een veeleisende inspanning. Maar daag jezelf van tijd tot tijd uit, verplicht jezelf tot iets. Zoals Stephen R. Covey zo mooi beschrijft in zijn mondiaal geprezen boek ‘De zeven eigenschappen van effectief leiderschap’; ‘In staat zijn om jezelf tot iets te verplichten is de belangrijkste voorwaarde van de basiseigenschappen van effectiviteit. Je krijgt greep op je kennis, vaardigheid en motivatie’. Ik heb dat met deze marathon ook zo ervaren. Er komt zoveel zelfmanagement bij kijken. Zoals het vertalen van mijn wens naar concrete actie, het verlaten van m’n comfortzone, zelfdiscipline, plannen, organiseren, verdiepen, omgaan met tegenslag, de wedstrijdspanning, de ups- en downs op de grote dag en de vreugde of de teleurstelling achteraf. Gelukkig is er voor ieder niveau een uitdaging te vinden in zeer uiteenlopende sporten. Of bedenk een uitdaging in een van twee andere bouwstenen van een vitale leefstijl, te weten gezonde voeding en minder stress? Om bij Covey’s woorden te blijven, door jezelf iets te verplichten op het gebied van bewegen, voeding en stress krijg je greep op je eigen vitaliteit. Vooral als je zo’n verplichting een structureel karakter geeft. Ik vind het altijd jammer als mensen zich voorbereiden op een sportief evenement, een geweldige prestatie neerzetten, om vervolgens terug te vallen in hun bewegingsarme leefstijl. Zo van, dat was dat! Jezelf verplichten om structureel voldoende te bewegen heeft veel meer betekenis dan eenmalig de marathon te lopen.
Het resultaat
En of ik het gehaald heb? Ik finishte in 3.08.12. Mijn tijdsdoel had ik bereikt. Ik ben er zeer tevreden mee, maar bovenal heeft het hele traject me fysiek en geestelijk verder gebracht. De marathon is, zoals menig sportieve uitdaging, zoveel meer dan alleen maar heel lang hardlopen!
